Reis door de tijd in Rotterdam

Het was een bijzondere dag en het zonnetje kwam zelfs door na wekenlang regen en kou. Voor mijn verjaardag werd het idee geopperd om een wandeltocht door de geschiedenis te maken, een deel van mijn geschiedenis van de 28 jaren die ik in Rotterdam gewoond heb.

Als slotstuk van de dag kreeg ik een heerlijk etentje aangeboden door mijn dochter. Als fervente wandelaarster was ze enthousiast over de tocht. Ook voor wandelaars die Rotterdam eens van een andere zijde willen zien dan Coolsingel of Lijnbaan is deze beschrijving interessant. Klik op de plaatjes voor vergroting!

Na een autorit tot Station Kralingse Zoom stapten we in de metro Calandlijn richting Centraal Station, overstap: Station Beurs Eramuslijn naar CS. (Tip: OVChipkaart x80 6, spaar duur parkeergeld en ergernis uit! Gehele dag geldig) Het stationsgebouw, althans wat er van over is, bracht ons aan het schrikken: de vertrouwde ovale constructie was geheel tegen de grond. Het geheel wordt verbouwd naar een futuristisch OV-transferium, waarbij de huidige Noord-Zuid metro wordt uitgebreid en aansluitingen op trein, tram en bus in dat grote plan samenkomen. Onze wandeling begon in Grand Café-restaurant Engels (www.engels.nl),   dat zich nog steeds bevindt in het Groot Handelsgebouw (Virtuele tour: www.groothandelsgebouw.nl). Het Café-restaurant straalt nog steeds de sfeer uit van vroegere tijden met kroonluchter en hoge zaal. Het toilet is alleen al een bezoekje waard (zie foto) Via de 1^ste etage waar zich conferentiezalen bevinden kunt u de lift nemen naar de 6^e etage (toegankelijk voor het publiek) waar een indruk is te krijgen van de naoorlogse wederopbouw. Rotterdam lag in puin en de bedrijfjes moesten zo snel mogelijk een onderkomen krijgen. Voor die tijd was het gebouw heel modern en efficiënt. Vanuit de hal een blik op de wolkenkrabbers van het Weena. 

Vanaf het Kruisplein liepen we over de (west)Kruiskade,  het kleurrijke domein van talloze middenstanders van o.a. Turkse, Surinaamse, Antilliaanse, Chinese, Indiase afkomst. Het is eigen aan Rotterdam, die al honderden jaren een multiculturele stad is.

Via de Nieuwe Binnenweg (naoorlogse architectuur met fraaie gevels) vervolgden we de wandeling naar het Nederlands Architectuurmuseum en het Sonneveldhuis, links het Boymans door het Rosarium (rechts namen we het Dijkzigtziekenhuis en de naastgelegen Medische Faculteit waar). Vanuit het Rosarium konden we het flatgebouw zien, wat tot 1991 in gebruik was als zusterhuis en deels verhuurd aan de verloskundige kliniek aan de nabijgelegen Westersingel waar ik op de administratie werkte. Vanaf de brug in het plantsoen een fraai doorkijkje op smeedijzeren voorstelling van Rotterdamse nijverheid en Museum Boymans op de achtergrond.

De Kunsthal en het Natuurhistorisch Museum werden na 1991 gebouwd aan de rand van dit park. Toen,waren we inmiddels verhuisd.

We staken de Westzeedijk over, de verbindingsweg tussen centrum en west, om in het Scheepvaartkwartier te geraken. Vanaf 1965 tot 1973 heb ik daar gewerkt bij een cargadoorsbedrijf (scheepvaartagentschap) aan het Emmaplein. In deze wijk (kwartier) waren talloze scheepvaartagentschappen, rederijen en expeditiebedrijven gevestigd. Na de schaalvergroting en het verdwijnen van het stukgoed werden de stuwadoorsbedrijven verplaatst naar Botlek en Europoort om nog grotere schepen te kunnen laden en lossen. Met name de containerscheepvaart vereiste uitbreiding van de havens. Nu zagen we dat in de diverse kapitale historische panden advocaten of banken hun intrek genomen hadden.

Het Westelijk Handelsterrein aan de van Vollenhovenstraat (o.a. Kuyper, van Dam & Smeer zat daar) is gerestaureerd. Zeer gezellige eethuisjes, wijnkelder enz. hebben hierin hun intrek genomen. Een bezoekje aan deze voormalige loodsen en een hapje in één van de zaakjes kan ik u van harte aanbevolen!

We verlieten het Scheepvaartkwartier om langs de Spido over de Erasmusbrug naar de Kop van Zuid te lopen. De wind liet de haren flink wapperen. Het uitzicht vanaf deze vrij nieuwe brug op de skyline is schitterend. In Zuid aangekomen liepen we langs de kade naar ‘New York’, de voormalige vertrekhal van de Holland-Amerika-lijn. Veel in de hal herinnert aan vervlogen tijden. Van hieruit vertrokken de passagiersschepen richting Noord en Zuid Amerika, Indië. Een model van de Rotterdam’ staat in één van de vitrines.

De tocht werd voortgezet per metro vanaf metrostation Wilhelminaplein (zie foto’s links). Vanaf dit blinkende station stijgt de metro om via de stations Rijnhaven en Maashaven bovengronds om zijn weg te vervolgen naar o.a. Hoogvliet en Spijkenisse. Wij gingen tot station Zuidplein, waar ik in de buurt aan de Vaanweg van 1963 tot 1967 de HBS doorlopen heb. (foto Chili comité) . We namen bus 44 door de wijk Charlois (zoals vele wijken woonden en wonen er nog steeds vele arbeiders die hun brood verdienen in de havens of petrochemische industrie en toeleveringsbedrijven) tot het Charloise Hoofd. In het oog springen hier de met badkamertegels bekleedde tunnelpaviljoens (luchtzuivering). U daalt hier af via de authentieke roltrappen en wandelt in de naoorlogse aangelegde fiets/voetgangers-tunnel, uniek in zijn soort! – onder de Maas. Zowel het tunneltracé, de auto- als deze tunnel vallen onder monumentenzorg.

Aan de overzijde aan de Parkkade zagen we voor ons de Euromast, links het drijvende Chinese restaurant en rechts de Parkkade. Via ‘het Park’ zoals alle Rotterdammers het noemen, liepen we langs het historische Koetshuis en de villa naar het geheel van hout opgetrokken Noorse Zeemanskerkje. (www.noorsekerk.nl)

De zeelieden die Rotterdam aandoen kunnen veelal in een gebedshuis of zeemanshuis terecht om hun vrije tijd door te brengen met collega’s en vrienden.

U kunt het houten kerkje vrij bezoeken en de Noorse gastvrouw biedt u vast en zeker een kopje koffie aan. Een vrijwillige bijdrage wordt op prijs gesteld.

Het einde van de dag naderde. We rondden onze ‘reis door de tijd’ af via het Park en de Parklaan langs het Belastingmuseum en de Veerhaven om langzaam afscheid te nemen van dit bijzondere stukje Rotterdam. Tot onze schrik bleek het IMAX theater geslotenx85x85al 10 jaren? pech!

Via het Vasteland lopend belandden we bij het Russisch Orthodox kerkje (http://www.ruskerk.nl/nl/news_g.html), op de hoek Schiedamse Vest en het Vasteland. Het einddoel was het wereldeethuis de Bazar aan de Witte de Withstraat (www.bazarrotterdam.nl ). U waant zich in een mix van Arabische en Latijnsamerikaanse eten en culturen. Op zaterdagavond is het een drukte van jewelste. We moesten een plaatsje reserveren, wachttijd 30 minuten aan de bar. Maar dan is het beslist de moeite waard! We hebben er een heerlijke oosterse maaltijd gegeten.

Voldaan namen we de metrolijn richting Kralingen om per auto huiswaarts te keren. Een blijvende herinnering en voor ieder een aanrader!